zondag 10 februari 2013

FeedaMail: Borstenforum

feedamail.com Borstenforum

lyra : 7 feb 2013 : Dr. Bakker : Velthuis : Enschede

Hallo allemaal!

Mijn naam is Jill, ik ben 25 jaar en het is nu 3 dagen sinds mijn borstverkleining! Ik heb op het forum van te voren vooral rondgekeken en verhalen gelezen over hoe andere vrouwen het hier ervaren hebben, maar nu leek

het me toch fijn om ook mijn verhaal te delen.


Eigenlijk wilde ik al jaren iets aan mijn borsten laten doen, wat ik zelf altijd in mijn hoofd had was een borstlift, omdat ik niet

zozeer met de grootte ontevreden was (Cup E) maar met de vorm/slapheid. Dit is al vroeg ontstaan omdat ik op jonge leeftijd in de puberteit kwam (9 – 10 jaar) en omdat ik me voor mijn beginnende borsten schaamde droeg ik geen bh, maar
probeerde ik ze juist te verbergen door ze naar beneden plat te drukken. Dit was duidelijk niet goed voor de stevigheid van mijn borsten! Sinds mijn tienerjaren vond ik mijn borsten qua vorm dus echt niet mooi en na zo’n 10 jaar heb ik pas een aantal maanden geleden de knoop doorgehakt om het echt te gaan doen!


Ik heb begin december met de Velthuis kliniek gebeld om een afspraak te maken voor een consult, en deze vond 31 januari plaats. Het gesprek was samen met Dr. Bakker en een verpleegkundige, waaraan ik eerst mijn verhaal heb gedaan voordat we gingen kijken naar wat precies de bedoeling was. Ik moet zeggen dat het behoorlijk spannend was om zo maar m’n bovenlijf te ontbloten voor iemand die ik niet ken (schaamte!!) , dus ik hield maar in gedachten dat hij al heel, heel erg veel lichamen heeft gezien in z’n carrière haha. Hij was het er vrij snel met de verpleegkundige over eens dat het een borstverkleining zou worden – en ik had zelf ook wel verwacht dat er sowieso een hoop huid/weefsel weg zou moeten om mijn borsten mooi stevig te krijgen. We hebben samen besloten dat een grote C cup mooi bij de rest van mijn figuur zou passen.


Terwijl we dit bespraken was de verpleegkundige bezig met wat zaken invullen voor de verzekering en al na een paar minuten kon ze me vertellen dat de behandeling was goedgekeurd door de zorgverzekeraar! Aah! Ik ging natuurlijk met het idee van een borstlift naar het consult dus ik had gewoon geld gespaard, en uiteindelijk bleek dit helemaal niet nodig. Nieuwe

boobies, en ook nog eens gratis, ik was zo blij!


Toen we gingen kijken naar de eerst mogelijke datum kreeg ik nog een verrassing  - doordat er een patient was uitgevallen zou ik de week erna al gelijk terecht kunnen voor de behandeling! De eerstvolgende optie was pas in mei en ik moet bekennen dat ik er niet lang over na heb gedacht: ik dacht, nu heb ik het toch allemaal in werking gezet, kan ik net zo goed gelijk volgende week. Dus ja, het ging allemaal erg snel, maar ik had gelijk een prettig gevoel bij de kliniek, de chirurg en de verpleegkundige en ik had niet het gevoel dat ik het nog nodig vond om ergens anders op consult te gaan. Hup, zet die afspraak maar vast! Ook in de week tussen het consult en de operatie had ik natuurlijk nog wel vragen en door het makkelijke contact met de kliniek had ik er gewoon vertrouwen in.


Afgelopen donderdag was het dan zo ver, om half 2 werd ik in de kliniek verwacht en om half 3 zou ik worden geopereerd. Ik had hier voor nog nooit een operatie gehad dus het was erg spannend allemaal! Gelukkig werd ik goed begeleid door de verpleegkundige, dus ik heb het allemaal maar op me af laten komen. Ik denk dat ik alleen een klein twijfel-moment had het moment dat ik op de tafel lag en wist dat ze met de narcose zouden beginnen, help!!, maar toen werd ik al weer wakker in de uitslaapkamer en was alles achter de rug. De operatie zelf is prima gegaan, dus daar ben ik heel erg blij mee natuurlijk.

Kort nadat ik wakker was kwam Dr. Bakker ook even aan mijn bed om te vertellen hoe de operatie was gegaan en vroeg hoe het met me was. Dat vond ik erg prettig!


De uren daarna waren echter heel erg zwaar. De narcose was niet goed gevallen en het kleine beetje dat ik had gegeten en gedronken kwam er tijdens het bezoekuur ’s avonds al weer uit. Hierna ben ik voor het slapen nog een keer flink misselijk geweest (incl overgeven). Ik voelde me erg zwak en niet helemaal aanwezig, ook lukte het me niet om te plassen dus uiteindelijk kreeg ik even een katheter . De nachturen waren ook vreselijk, ik kon geen oog dichtdoen, ik kon geen goede slaappositie vinden, ik had hoofdpijn en rugpijn etc. Ik dacht dat de nacht nooit op zou houden. Het duurde de volgende

ochtend ook langer dan gepland voor ik weg kon omdat ik van duizeligheid/slaaptekort steeds een beetje weg viel.


Dr. Bakker kwam rond 8 uur even alles checken: het drukverband ging er af en alles zag er goed uit. Weer even gehad over hoe het ging/ik me voelde en ik kan eerlijk zeggen dat ik hem een erg prettige arts vind die me echt een goed gevoel gaf over het hele proces. Daarna nam de verpleegkundige het over, zij haalde de drains eruit waarna ik een sportbh aankreeg. Hoe druk het ook was, ze nam de tijd voor me en in kleine stapjes heb ik wat gegeten, gewassen, aangekleed en uiteindelijk met de rolstoel naar de auto gebracht waarna mijn moeder me mee naar huis heeft genomen.


Nu ben ik dus 3 dagen thuis en ik vind het allemaal nog een beetje eng. Ben toch bang dat ik in een verkeerde positie ga liggen of iets doe ofzo waardoor er iets met de hechtingen gebeurd. Heb het nog niet aangedurfd om te douchen, heb me tot nu toe gewoon een beetje gewassen aan de wasbak, maar ik denk dat ik het morgenochtend ga proberen om kort onder de douche te gaan. Ik heb toch wel de behoefte om m’n haar en m’n oksels weer eens goed te wassen haha! Eng, maar toch even kijken hoe het gaat, voorzichtig. Ik vind het wel lastig dat ik niet lang in dezelfde positie kan zitten, dus ik wissel vaak

tussen de bank, een stoel en het bed. Op m’n rug slapen vind ik als fervent zij- en buikslaper niet echt tof, maar ja, het moet maar even!


Komende vrijdag heb ik de eerste controle met de verpleegkundige en dan gaan de pleisters er af wat ik ook best wel spannend vind! De week erna is de tweede controle en dan over een maand of 3 eindcontrole met Dr. Bakker.

 

Nu is het dus vooral even rustig aandoen en bijkomen van de operatie. Ik blijf sowieso de eerste week bij m'n moeder thuis dus die is me lekker een beetje aan het verzorgen Sorry voor de hele lap met tekst, had niet verwacht dat het zo'n lang verhaal zou worden 

Read More »
 
Delievered to you by Feedamail.
Unsubscribe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten